Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Δεν πολεμάς το σκοτάδι με σκοτάδι. Μόνο με το φως μπορείς.

του Ντίνου Ασωνίτη 
μέλος των Οικολόγων Πράσινων
Το μεσοπρόθεσμο θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη μείωση εσόδων από εξόδων και συνεπώς σε αύξηση του ελλείμματος και του χρέους, οδηγώντας μεγάλο τμήμα του πληθυσμού στη φτώχεια και φυσικά σε περαιτέρω αύξηση της ανισοκατανομής πλούτου στη χώρα μας. Παντού εξάλλου όπου εφαρμόστηκαν από το ΔΝΤ ανάλογες πολιτικές είχαν το ίδιο αποτέλεσμα, με πιο πρόσφατη περίπτωση αυτή της Λετονίας.
Η Τρόϊκα απαιτεί την ψήφιση και την εφαρμογή του ώστε να κερδίσει χρόνο έως ότου μπορέσει να μειώσει σε διαχειρίσιμο βαθμό τις συνέπειες που θα είχε πρώτα για τις ευρωπαϊκές τράπεζες και εν συνεχεία για τις ευρωπαϊκές οικονομίες η αναπόφευκτη χρεοκοπία μας. Αναπόφευκτη στο βαθμό που ακόμα και η Τρόικα δέχεται ότι εφαρμόζοντας το μεσοπρόθεσμο, το χρέος μας θα εκτιναχθεί πολύ σύντομα στο 200% και στο βαθμό που οι ευρωπαίοι ηγέτες δεν έχουν την πρόθεση να αναλάβουν μέρος του χρέους αυτού. Επιπλέον και προκειμένου να κατευνάσουν τους ψηφοφόρους τους, οι οποίοι βλέπουν να ρίχνουν λεφτά σε ένα βαρέλι χωρίς πάτο, μας ζητούν ως λάφυρα, να τους πουλήσουμε σε εξευτελιστικές τιμές δημόσια περιουσία, κάποια μάλιστα ιδιαίτερα προσοδοφόρα. Αρκεί κανείς να δει που οδήγησε την Ανατολική Ευρώπη η ιδιωτικοποίηση της ενέργειας, του νερού και των βασικών υποδομών τους για να καταλάβει τι μας περιμένει σε επίπεδο τιμών, χωρίς να αναφέρουμε τη στρατηγική σημασία που έχει η διατήρηση του ελέγχου σε ορισμένους τομείς όπως π.χ. οι τηλεπικοινωνίες ή ορισμένα τουλάχιστον λιμάνια.
ΕΑΝ λοιπόν είναι αναπόφευκτη η αναδιάρθρωση του δανεισμού μας πρέπει να γίνει ΤΩΡΑ, καθώς ακόμα και αν αυτή οδηγήσει στο χειρότερο σενάριο της στάσης πληρωμών στους πιστωτές μας και επιστροφής στη δραχμή, είναι με σημαντικό κόστος μεν αλλά διαχειρίσιμη δε, τόσο από τις ελληνικές τράπεζες, όσο και από τους έλληνες πολίτες. Γεγονός τελείως αμφίβολο σε 1 χρόνο από τώρα, όπου τότε η αναπόφευκτη χρεοκοπία μας θα μας οδηγήσει σε καταστάσεις Αργεντινής (η οποία παρεμπιπτόντως σήμερα χωρίς την παρουσία του ΔΝΤ ανακάμπτει πλήρως), χωρίς μάλιστα να έχει τότε για την Τρόικα τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχε σήμερα.
Λέω ΕΑΝ, επειδή το πιο πιθανό είναι ότι μη ψήφιση του μεσοπρόθεσμου δεν θα μας στερήσει την 5η δόση και πιθανά και τις επόμενες, με την προϋπόθεση ότι θα έχουν ξεκινήσει κάποιες τουλάχιστον από τις διαρθρωτικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν άμεσα στην οικονομία μας. Αυτό διότι ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας θα τελείωνε αυτό που ξεκίνησε για τις ευρωπαϊκές τράπεζες η πτώχευση της Lehman Brothers το 2008, λόγω των δανείων που μας έχουνε δώσει και πολύ περισσότερο λόγω του μη διαχειρίσιμου ύψους των CDS πονταρίσματος στην χρεοκοπία μας που έχουν πουλήσει οι μεγάλες τράπεζες και από τις 2 πλευρές του Ατλαντικού. Επιπλέον, την επόμενη κιόλας στιγμή θα ξεκινούσε η κερδοσκοπική επίθεση στις υπόλοιπες οικονομίες του Νότου της Ευρωζώνης, με πιθανότερο αποτέλεσμα την εγκατάλειψη του ευρώ από τους Γερμανούς και έτσι τη διάλυση της ευρωζώνης.
Δεν έχουμε πλέον το δικαίωμα να μείνουμε άπραγοι και να μην διεκδικήσουμε άμεσα από τους κυβερνώντες μας αμεσότερη δημοκρατία και ένα οικονομικό πρόγραμμα που να προβλέπει δικαιότερο φορολογικό σύστημα και σταδιακά μικρότερο, λιγότερο σπάταλο και πιο δίκαιο στο σύστημα αμοιβών και παροχών του δημόσιο τομέα. Είμαστε όμως και υπόλογοι έναντι των επόμενων γενεών εάν δεχτούμε αγόγγυστα το πρόγραμμα φτώχειας και υποδούλωσης που μας επιβάλουν οι πιστωτές μας, προκειμένου να μην αναλάβουν αυτοί το μερίδιο ευθύνης που τους αναλογεί*.
*Οι ευρωπαίοι εταίροι δανείζουν σήμερα με επαχθείς όρους (Ακριβές εξασφαλίσεις, υψηλό επιτόκιο, μικρή διάρκεια αποπληρωμής) μία χώρα της ευρωζώνης που δεν μπορεί να εξυπηρετήσει το δανεισμό της. Μία χώρα που αποτελεί φυσικό τους σύνορο στις αναταραχές στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική και ανάχωμα στα κύματα οικονομικών μεταναστών. Μία χώρα της οποίας η παραγωγική βάση έχει σχεδόν διαλυθεί εν μέρει λόγω του συστήματος επιδοτήσεων της ΕΕ. Μία χώρα που είναι υποχρεωμένη να χρηματοδοτεί μόνη της την Άμυνά της απέναντι στην Τουρκία που τόσο φοβάται η Ευρώπη, αγοράζοντας όπλα που τις πουλάνε οι ίδιοι οι δανειστές της.
«Η αλληλεγγύη συμφέρει» : Εάν υπάρξει πολιτική βούληση οι ΕΕ μπορεί και πρέπει να προχωρήσει σε άμεση επανακεφαλαιοποίηση των ευρωπαϊκών τραπεζών που είναι σήμερα ο μεγάλος ασθενής και για την εξυπηρέτηση του ελληνικού χρέους μπορεί να εκδώσει ευρωομόλογο ή μέσω του μηχανισμού στήριξης να αγοράσει ένα μέρος του χρέους μας από τη δευτερογενή αγορά ομολόγων, επιβάλλοντας έτσι αλλαγή των όρων δανεισμού της Ελλάδας. Επίσης, μπορεί και πρέπει να χρηματοδοτήσει το τμήμα  εκείνο που αναλογεί στην Ελλάδα για την εκταμίευση €16-30δις από ΕΣΠΑ/ διαρθρωτικά ταμεία και πόρους περιφερειακών προγραμμάτων της Ε.Ε., αλλά και να αυξήσει τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό (π.χ. με πόρους από τη φορολόγηση άνθρακα, χρηματιστηρίων και κερδοσκοπικών κεφαλαίων) για επενδύσεις στις χώρες του Νότου (π.χ. σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας).
Διαφορετικά, εμείς αφού πρώτα αναμετρηθούμε με το πολιτικό μας σύστημα και προβούμε σε αναδιάρθρωση του χρέους μας, επιστρέφοντας στη δραχμή και αναδιαρθρώνοντας το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα σε πιο υγιείς βάσεις, θα αναγκαστούμε να λειτουργήσουμε αποδοτικότερα και να αντέξουμε μία σημαντική μείωση της κατανάλωσής μας . Εμείς θα το αντέξουμε. Αυτοί;
Παρατηρήσεις
1. Αν το σκάσιμο της οικονομικής φούσκας των ΗΠΑ είχε βρει την Ελλάδα με δικό της νόμισμα, θα την έβρισκε με πολύ χαμηλότερο χρέος –αφού αυτό εκτινάχθηκε μετά την είσοδό μας στο ευρώ- και με επιπλέον εργαλείο αντιμετώπισης της κρίσης την υποτίμησή του. Ακόμα χειρότερα μας πέτυχε σε μία περίοδο όπου η ΕΚΤ ακολουθούσε –και ακολουθεί ακόμα- περιοριστική πολιτική, οι Γερμανοί (και άλλοι ισχυροί ευρωπαίοι εταίροι σε μικρότερο βαθμό) διατηρώντας από το 2002 παγωμένους τους μισθούς τους έχουν ενισχύσει την ανταγωνιστικότητά τους σε βάρος των φτωχότερων ευρωπαϊκών κρατών κάνοντας αυτό που ονομάζουμε εσωτερική υποτίμηση, ενώ ο προϋπολογισμός της ΕΕ είναι περιορισμένος για επενδύσεις στις χώρες του Νότου.
2. Οι ευρωπαίοι εταίροι ομολογούν ότι γνώριζαν για το μέγεθος του προβλήματος του ελληνικού χρέους από τα τέλη του 2008, αλλά όσο οι τράπεζές τους και οι πολυεθνικοί τους κολοσσοί έβγαζαν κέρδη από την Ελλάδα και όσο τα εμπορικά ελλείμματα του Νότου στήριζαν τα εμπορικά πλεονάσματα του Βορρά, έκαναν απλά συστάσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου