μέλος της Παναττικής Γραμματείας των ΟΠ
Το ζήτημα των προτάσεων για την οικονομία στην Αττική πρέπει να διαμορφωθεί με βάση την αλληλεπίδραση του γενικότερου οικονομικού γίγνεσθαι και των ιδιαίτερων τοπικών χαρακτηριστικών της Αττικής.
Αυτός ο συνδυασμός είναι ιδαίτερα ενδιαφέρων γιατί στις μέρες μας το γενικότερο οικονομικό γίγνεσθαι επισκιάζεται από την κρίση χρέους στην ευρωζώνη, με έντονες επιπτώσεις στην χώρα μας ,τα δε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της Αττικής, εκτός του ότι αφορούν περίπου το μισό πληθυσμό στην Ελλάδα , αφορούν και το πλέον εξελιγ-
μένο και σημαντικό μέρος της ελληνικής κοινωνίας.
Ειδικά η ολοένα και μεγαλύτερη καταστροφή της οικονομικής πολυπλοκότητας στην Αττική (υψηλή εξειδίκευση επαγγελμάτων) σε συνδυασμό με την κοινωνική αποξένωση (μικρότερη κοινωνική στήριξη σε σχέση με την περιφέρεια) , δημιουργεί εκρηκτικό μίγμα για την οικονομική εξέλιξη στην περιοχή αυτή.
Αντικαταναλωτισμός, Διατροφή, Δημόσια Αγαθά, Ποιότητα Ζωής, Περιβάλλον και Πόροι, Κοινωνική Συνοχή, Αλληλεγγύη και άλλα πολλά ζητήματα, τέθηκαν στο πρό-σφατο παρελθόν από την πολιτική οικολογία και εισακούστηκαν ειτε με συμπάθεια ειτε χαρακτηριζόμενα ως ουτοπικά.
Ο καπιταλισμός μέχρι χθες, ό,τι αντιπροσώπευαν αυτές οι αξίες, με κάποιους τρό-πους το κάλυπτε. Σήμερα δεν μπορεί και η κοινωνία αγωνιωδώς, ψάχνει λύση.Ενώ- πιον του αδιεξόδου όλες οι προτάσεις ακούγονται με ενδιαφέρον.Είναι η ώρα για να τις επκοινωνήσουμε.
Η στρατηγική των ΟΠ στην Αττική θα πρέπει να αρθρώνεται σε δύο επίπεδα: στις προτάσεις με στόχο τις θεσμικές αλλαγές και. στην προώθηση και συμμετοχή της αυτοοργάνωσης σε οικονομικά σχήματα ,που δίνουν λύση στην παρούσα κρίση
Οι αμεσοδημοκρατικές αξίες των ΟΠ, είναι το υπόβαθρο για τέτοιου είδους προτά-σεις και δράσεις.
Το δημόσιο έλλειμα προβάλλει την αντίθεση ανάμεσα στην ιδιωτικοποίηση και στην παραμονή στο κράτος των δημοσίων επιχειρήσεων.
Δημόσιες επιχειρήσεις δεν εμπλέκονται στα προβλήματα της Αττικής , μόνο στη βάση του γενικότερου οικονομικού σχεδιασμού .Αν και διευθύνονται κεντρικά, έχουν από την ίδρυση τους και χαρακτήρα τοπικό ,όπως οι συγκοινωνίες , αλλά επίσης και γιατί απορροφούν περιβαλλοντικούς πόρους ,όπως το νερό.Θα αναφερθώ στις δημόσιες επιχειρήσεις με αυτά τα χαρακτηριστικά.
Οι κοινωφελείς επιχειρήσεις (προφανώς δεν αναφέρομαι στον ΟΠΑΠ και σε άλλες συναφείς), παράγουν συλλογικά αγαθά . Η ιδιωτικοποίηση τους με αποτέλεσμα τον στρατηγικό έλεγχο των παροχών στην κοινωνία από ιδιώτες, πρέπει να βρει τους ΟΠ Αττικής αντίθετους.Οι αυξήσεις των τιμών, η περιθωριοποίηση περιοχών , που δεν αφήνουν κέρδος (νερό στην Χιλή), η πτώση της ποιότητας ,λόγω κόστους , (ιαπωνι-κοί σιδηρόδρομοι) , είναι αναμενόμενα αποτελέσματα των ιδιωτικοποιήσεων, που πρέπει να αποφευχθούν. Οι κρατικές επιχειρήσεις, που μεταβάλλονται σε ιδιωτικές, μεταμορφώνουν τα ταμειακά τους ελλέιματα σε κοινωνικά.
Οι κοινωφελείς επιχειρήσεις μπορούν να αναπτύξουν τα συλλογικά αγαθά σε αντί-θεση με τα ατομικά και να χαμηλώσουν το κόστος ζωής (πχ.συγκοινωνίες).
Στην σημερινή συγκυρία , οι ιδιωτικοποιήσεις «αντί πινακίου φακής», δίνουν έναν επιπλέον λόγο αντίθεσης σε αυτές.
Ο έλεγχος των κοινωφελών επιχειρήσεων μέσω του κεντρικού σχεδιασμού , του κράτους , προφανώς είναι κατά πολύ υποδεέστερος από τον τοπικό έλεγχο. Οι πολί-τες, που καταναλώνουν τις υπηρεσίες ,είναι και αυτοί ,που γνωρίζουν την δυναμική αλλά και τις αδυναμίες των παροχών. Στη βάση αυτής της αρχής λειτουργούν οι συ-γκοινωνίες στην Ελβετία.
Η τοπικότητα ,δηλαδή η αποκέντρωση των αποφάσεων, δεν θα πρέπει να γίνει με τρόπο,που να δημιουργηθούν παραρτήματα του κράτους, αλλά αυτοδιευθυνόμενες , τοπικές κοινωνίες.
Κατά συνέπεια οι προτάσεις και η πίεση μας θεσμικά, θα πρέπει να βρίσκεται στην κατεύθυνση της αποκέντρωσης όλων των δημοσίων κοινωφελών επιχειρήσεων (ενέργεια, υγεία, κλπ).
Αυτό θα είναι μια συνδιασμένη πολιτική των ΟΠ Αττικής με τους εκλεγμένους συμβούλους που προέρχονται από εμάς αλλά και με πρόταση στα δημοτικά και περι-
φερειακά σχήματα ,που στηρίζουμε.
Αυτονόητο είναι, ότι στενά συνδεδεμένα με αυτήν την οικονομική πολιτική , προ-ωθούνται και οι θέσεις μας για θεσμοθέτηση αποφασιστικών αμεσοδημοκρατικών λειτουργιών , παράλληλα με τους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς, στις τοπικές κοινω-
νίες.
Στην οικόνομική κρίση προστίθεται και η περιβαλλοντική υποβάθμιση της Αττικής.
Οι φωνές για επενδύσεις ,που αν και ρυπογόνες θα αποδώσουν σε χρηματικούς πό-ρους, χαρακτηρίζονται κακόφωνες γιατί εξαντλούν τους περιβαλλοντικούς πόρους και μειώνουν την ποιότητα ζωής μη αντιστρεπτά.
Αντίθετα η επέκταση της πράσινης οικονομίας είναι μοχλός στήριξης της τοπικής δραστηριότητας με διπλό τρόπο: οικονομικό και περιβαλλοντικό.
Απορρίματα, συγκοινωνίες, ελεύθεροι χώροι και χώροι πρασίνου, χωροταξικές μεταβολές εφαρμόζονται λοιπόν, κάτω απότο πρίσμα της πράσινης οικονομίας.
Ο άλλος στρατηγικός άξονας , δηλαδή η αυτοοργάνωση των πολιτών , με στόχο την αντιμετώπιση των καθημερινών τους αναγκών, ουσιαστικά σημαίνει την ώρα ,που η κοινωνία παίρνει στα χέρια της την λύση της κρίσης.
Υπάρχουν παραδείγματα τέτοιων εφαρμογών , στην Ισπανία και την Ιταλία , όπου η ποικιλία αυτών των συνεργασιών ,κυμαίνεται από χαρακτηριστικά αναχωρητισμού έως συμμετοχή σε διαγωνισμούς δημοσίων έργων.
Βασική προϋπόθεση είναι η συνεννόηση και η συνεργασία μεταξύ των πολιτών.
Η Περιφερειακή Συνδιάσκεψη Αττικής θα πρέπει να συνεργαστεί στενά με την ΘΟ Οικονομίας και τους νομικούς του κόμματος,με σκοπό να εξειδικεύση τους τρόπους συνεργασίας και να εφαρμόσει (και) μέσω των μελών των ΟΠ τα σχέδια,που θα εκπονηθούν, στο μέτρο του δυνατού.
Ειδικότερα μάλιστα,να προωθήσει τις ιδεές για:
Συνεταιρισμούς , μεταξύ μικρών ή/κ μεσαίων παραγωγών , επαγγελματιών, επιχει-ρηματιών, με στόχο να τους καταστήσει βιώσιμους και ανταγωνιστικούς, απέναντι στις μεγάλες μονάδες , μεγαλοκεφαλαιούχων, που θα επιδιώξουν να επελάσουν στην κυριολεξία, καλύπτοντας το κενό ,που δημιουργείται από την πρωτοφανή οικονομική καταστροφή της μικρομεσαίας τάξης ,δημιουργώντας μονοπωλιακές καταστάσεις, με τις γνωστές συνέπειες.
Δίκτυα Αλληλεγγύης, που θα ανακουφίσουν τις περιθωριοποιημένες και πιο αδύ-ναμες, κοινωνικές ομάδες, οι οποίες αντιμετωπίζουν πλέον πρόβλημα επιβίωσης. (διανομή περισσευούμενων τροφίμων, ρούχων, φαρμάκων θα κρατήσουν αυτούς τους ανθρώπους, τουλάχιστον στα όρια της επιβίωσης).
Ζητήματα Στέγης. Εγκαταλελειμένα δημόσια και ιδιωτικά κτίρια ,θα πρέπει να α-ποδοθούν στους άστεγους.Η υποβοήθηση σε αυτό το θέμα , στο νομικό και οικονο-μικό μέρος, συνίσταται στην ίδρυση εταιρειών, που σαν αντίτιμο για την στέγαση , επιδιορθώνουν και συντηρούν το κτίριο.Η Αττική έχει πληθώρα τέτοιων κτιρίων, και
πολλούς ανθρώπους , που δεν έχουν την κοινωνική προστασία ,ενός πιο «σφιχτού», κοινωνικού ιστού, όπως στην υπόλοιπη ελληνική περιφέρεια.
Δίκτυα παραγωγών-καταναλωτών , ακολουθώντας το παράδειγμα της γαλλικής
AMAP, προσαρμοσμένα στην ελληνική πραγματικότητα, μπορούν να εξασφαλίσουν
υψηλή ποιότητα διατροφής (πιστοποιημένα βιολογικά προϊόντα), σε προσιτές τιμές.
Υποστηρίζεται έτσι και η παραγωγή του μικρού παραγωγού, ο οποίος πλέον δεν είναι βορά στις επιλογές των μεγάλων αλυσίδων.Υπάρχει μεγάλο φάσμα συνεργα-σιών, που ξεκινάει από απλή συνεργασία και μπορεί νακαταληξει έως και σε συμβό-λαια «υιοθεσίας παραγωγού». Για την Αττική ειδικότερα , σε θεσμικό επίπεδο πρέπει να προωθηθεί η ανάπτυξη καλλιέργειας εδαφών , έτσι ώστε να υπάρχει παραγωγή από την ίδια την περιφέρεια. Τα δίκτυα αυτά αναπαράγουν «πράσινες» αξίες γιατί προσπαθώντας να μειώσουν το κόστος , αγοράζουν από κοντινές αποστάσεις, χωρίς ιδιαίτερες συσκευασίες.
Τοπικό νόμισμα-Τράπεζα Χρόνου.Συναλλαγές, που συγκρατούν την οικονομική δραστηριότητα στην τοπική κοινωνία, με χαμηλό κόστος προϊόντων και υπηρεσιών.
Ο κατάλογος δεν είναι εξαντλητικός ,αλλά λίγο-πολύ, αυτών των μεθόδων οι συλ-λογικές δραστηριότητες κινούνται στο πνεύμα ,που καταγράφηκε.
Η πολιτική μας οφείλει να τις στηρίξει για να θεσμοθετηθούν, «ψυχή τε» αλλά «και σώματι» με ενεργή συμμετοχή των μελών μας σε αυτές, ελπίζοντας ότι θα αποτελέ-σουν λύσεις για την αναστροφή της συνεχόμενης καταστροφής των κοινωνιών μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου