Όχι άλλη Χιροσίμα – κόλαση

Εξήντα οκτώ χρόνια πριν, η ρίψη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι επισφράγισε τη βαρβαρότητα του πολέμου και έκανε γνωστή και στον πιο δύσπιστο την επικινδυνότητα της πυρηνικής ενέργειας. Μια μορφή ενέργειας, με ολέθριες συνέπειες, ανεξαρτήτως αν η χρήση της εμφανίζεται ως «ειρηνική» ή πολεμική, όπως άλλωστε απέδειξαν τα παραδείγματα του Τσερνόμπιλ και της Φουκοσίμα. Ασφαλής πυρηνικός αντιδραστήρας, δε μπορεί να υπάρξει.
Δυστυχώς αρκετές κυβερνήσεις και το αντίστοιχο πυρηνικό λόμπι δεν πήραν το μήνυμα και επιμένουν στην «ειρηνική» χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Έτσι, πλην της Γερμανίας, που ενέκρινε χρονοδιάγραμμα παύσης λειτουργίας των πυρηνικών αντιδραστήρων της, πολλές χώρες δείχνουν να αγνοούν τους κινδύνους και εμμένουν στη λειτουργία ακόμα και παλιών και πρόδηλα επικίνδυνων εργοστασίων (χαρακτηριστική περίπτωση είναι το Κοζλοντούι).
Κοντά σ' αυτές, νέοι πυρηνικοί αντιδραστήρες αναγγέλλονται σ' άλλες χώρες, ανάμεσά τους η γειτονική μας Τουρκία και άλλοι βόρειοι γείτονες, παρά την καθολική αντίθεση των εκεί κοινωνιών. Έτσι η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ επικίνδυνο κλοιό, αφού η ραδιενέργεια δεν «καταλαβαίνει» από σύνορα.
Με αφορμή την επέτειο της Χιροσίμα, οι Οικολόγοι Πράσινοι και το διεθνές οικολογικό και αντιπυρηνικό κίνημα διατρανώνουμε όχι μόνο την αντίθεση μας σε καταστροφικά όπλα και πολέμους, αλλά και την απαίτηση να απεξαρτηθούμε τόσο από τα συμβατικά, όσο και από τα πυρηνικά καύσιμα.
Όχι άλλες βόμβες, έστω και υπό «ειρηνικό μανδύα»...