Το νερό είναι συλλογικό αγαθό:
Ας μην αφήσουμε τον ιδιωτικό τομέα να δρα ασύδοτα!
Υπογράφοντες:Οι Ευρωβουλευτές: Karim Zéribi, EELV/FR, Marseille
Sven Giegold, EELV/DE, Düsseldorf
Στις 18 Ιανουαρίου του 2012, ξεκίνησε στη Γαλλία μια αντιμονοπωλιακή διαδικασία, από τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σχετικά με την πιθανότητα εναρμονισμένης συμπεριφοράς (καρτέλ) στην τιμολόγηση μεταξύ των εταιριών Suez, Veolia και La Saur. Σύμφωνα με το δελτίο τύπου «η Επιτροπή θα εξετάσει τις επόμενες εβδομάδες τη συμπεριφορά των εν λογω εταιριών καθώς και την Επαγγελματική Ομοσπονδία Επιχειρήσεων Υδάτων (FP2E)”. Αυτή η υπόθεση άνοιξε ύστερα από αιφνίδιες επιθεωρήσεις που διενεργηθήκαν στη Γαλλία τον Απρίλιο του 2010.Τότε, η Lyonnaise des Eaux (Suez), τιμωρήθηκε με πρόστιμο ύψους 8 εκ. ευρώ εξαιτίας της παραβίασης της σφραγίδας EC.
Σύμφωνα με τη ΣΛΕΕ άρθρο 101, οριζόντιες συμφωνίες μεταξύ εταιριών απαγορεύονται. Η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού δύναται με δική της πρωτοβουλία να εκκινήσει έλεγχο για εναρμονισμένη συμπεριφορά βασιζόμενη σε σοβαρές ενδείξεις που μπορεί να οδηγήσει σε πρόστιμα ύψους μέχρι και 10% του ετήσιου κύκλου εργασιών.
Αναμένουμε τα αποτελέσματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να δημοσιευθούν στις αρχές του 2013, ελπίζοντας ότι οι σοβαρές ενδείξεις για παράνομες συμπεριφορές θα αποδειχθούν να είναι αβάσιμες κατηγορίες. Στο μεταξύ, πιστεύουμε ότι θα πρέπει να εφαρμοστεί η αρχή της πρόληψης, λαμβάνοντας υπόψη τη διάρκεια των συμβολαίων (10 με 20 έτη) και το οικονομικό διακύβευμα.
Μπορούμε να αναφέρουμε ως παράδειγμα, τους όρους πώλησης για την εκχώρηση του 24,9% της RWE (Thames Water) στην Berlin Lander. Η τιμή διαπραγμάτευσης με βάση το δίκαιο των επιχειρήσεων είναι ύψους 659 εκατομμυρίων ευρώ για την αναμενόμενη παραβίαση συμφωνίας παρόχου.
Το ποσό αυτό δεν αντικατοπτρίζει καμία πώληση περιουσιακών στοιχείων ή υποδομών, αλλά αδιαφανείς υπολογισμούς μη πραγματοποιηθέντων κερδών της σύμβασης 30 χρόνων που υποτίθεται ότι θα τελειώσει το 2028. Μιλάμε για χρήματα των φορολογουμένων που δαπανώνται προς εξόφληση μη πραγματοποιηθέντων κερδών, χωρίς καμία δραστηριότητα, κόστος διαχείρισης ή οποιαδήποτε απόδοση σε αντάλλαγμα. Πρόκειται για μια μορφή «χρυσής χειραψίας» που είναι απλά αφόρητη σε μια εποχή χρέους των δημόσιων οικονομικών.
Παρατηρούμε επίσης στην παρούσα σύμβαση με το Βερολίνο ότι ο δεύτερος εταίρος του ιδιωτικού τομέα, η Veolia, θα μπορούσε επίσης να ζητήσει μια παρόμοια «χρυσή χειραψία» , πράγμα που θα σήμαινε τότε δυνητικό συνολικό ποσό οφειλής ύψους 1,3 δισ. ευρώ!
Είναι πάρα πολλά που διακυβεύονται: αυτοί οι τύποι συμφωνιών αποτελούν σήμερα αντικείμενο διαπραγμάτευσης σε 14 διαφορετικές πόλεις της Γαλλίας, π.χ. στη Μασσαλία (για 3 δισ. ευρώ οικονομικό όγκο), αλλά επίσης στη Λιλ, Λυών, Ρεν, Μονπελιέ, Νίκαια, Μπορντό και Τουλούζ για ισοδύναμα ποσά.
Σε μια εποχή μέτρων λιτότητας και περικοπών του προϋπολογισμού, θα ήταν ανεύθυνο οι τοπικοί πολιτικοί να δεσμεύσουν δημόσιο χρήμα σε δεκαετείς-εικοσαετείς συμφωνίες χωρίς να έχει αποδειχθεί από τα πριν πραγματικό οικονομικό πλεονέκτημα της απελευθέρωσης της αγοράς στον τομέα των υδάτων, καθώς και μια σαφής διαπραγμάτευση σχετικά με τη ρήτρα καταγγελίας της συμφωνίας.
Υπό το φως αυτών των στοιχείων, κάνουμε έκκληση σε τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο στους πολιτικούς να αντιληφθούν τα οικονομικά διακυβεύματα και να καλέσουν για ένα μορατόριουμ το οποίο θα αναστέλλει τρέχουσες εκκρεμείς και μελλοντικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των τοπικών αρχών και των παραπάνω εταιρειών μέχρι το τέλος της εξέτασης της υπόθεσης περί αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας που άνοιξε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου